این شرکت موسوم به «Applied eVTOL Concepts» اخیرا طرح خود را برای یک وسیله نقلیه صعود و فرود عمودی موسوم به «Epiphany Transporter» ارائه کرد که به گفته شرکت، می‌تواند به حداکثر سرعت ۲۵۸ کیلومتر در ساعت برسد اما کمتر از ۵۵ دسیبل سر و صدا را در ارتفاع ۱۵ متری تولید ‌کند.

به نظر می‌رسد این راز مربوط به رانشگرهایی است که در امتداد کناره‌ها و عقب Epiphany Transporter قرار گرفته‌اند. پژوهشگران «مرکز تحقیقات ایمز» ناسا در سال ۲۰۰۲ دریافتند که این رانشگرها مقدار قابل‌توجهی نیروی رانش تولید می‌کنند که نیروی مورد نیاز موتورهای جت و بالگردها را تامین می‌کنند.

طراحی رانشگرها، مزیت محافظت از تیغه‌های چرخان درون آنها نیز به همراه دارد که نیروی رانش را ایجاد می‌کنند. «راب بولاگا»(Rob Bulaga) مهندس پروژه Epiphany Transporter در شرکت Applied eVTOL Concepts، یکی از نویسندگان مقاله اصلی بود. این طرح طی دو دهه از زمانی که اولین بار در مرکز تحقیقات ایمز آزمایش شد، اصلاح شده و «مایکل موشیر»(Michael Moshier) موسس مفاهیم کاربردی وسیله نقلیه برخاست و فرود عمود معتقد است که آنها از زمان اثبات اولیه طرح مفهومی در تونل باد ناسا، این فناوری را به طور قابل توجهی توسعه داده‌اند.

موشیر که مدیرعامل و طراح اصلی این شرکت است، در بیانیه‌ای گفت: ما دلایل زیادی داریم که به توانایی رانشگرهای اختصاصی و اثبات‌شده و طراحی وسیله نقلیه پیشرفته خود به همان صورتی که انتظار می رود، باور داشته باشیم.

این وسیله نقلیه برای جا دادن به دو مسافر و چمدان آنها طراحی شده است. شرکت سازنده می‌گوید که Epiphany Transporter به اندازه یک تسلا مدل S است و می‌تواند در گاراژ معمولی خودروی شما جا بگیرد.
تنها به این دلیل که رانشگر در یک تونل باد موفق بود، به این معنی نیست که ما در حال حاضر خودروهای پرنده خواهیم داشت. بسیاری از شرکت‌ها در طول سال‌ها آمده‌اند و رفته‌اند و مطمئنا تعدادی از مهندسان ناسا نیز در ترکیب آنها حضور داشته‌اند. با وجود این، کار کردن براساس یک طرح اثبات‌شده به عنوان مفهوم پایه، همیشه یک عمل مهندسی درست است. بنابراین، شاید در نهایت به واقعیت بپیوندد.

منبع : ایسنا